آیا وقت استفاده جدی از چاپ سه‌بعدی فرا رسیده؟

موردکاوی چالش شرکت اتنیا در استفاده از تکنولوژی‌ جدید در زنجیره تامین

آیا وقت استفاده جدی از چاپ سه‌بعدی فرا رسیده؟

روزنامه دنیای اقتصاد

 

مترجم: مریم رضایی

دیوید پلیسر (David Pellicer)، موسس شرکت اتنیا بارسلونا (Etnia Barcelona) که تخصص آن تولید عینک و لنز با طراحی‌های خاص است، می‌گوید: «در این صنعت، همواره باید یا نگران سرمایه کارتان باشید یا از دست رفتن فروش.»این شرکت از زمان شروع کارش در سال 2001، شاهد رشد درآمد سالانه 30 درصدی بوده است. فروش سال 2016 بیش از یک میلیون واحد ارزیابی شده بود؛ یعنی معادل 72 میلیون یورو. پلیسر موفقیت اتنیا را به ماهیت پیچیده کسب‌وکارش نسبت می‌دهد. او می‌گوید: «تلاش ما این است که سخت‌ترین و باکیفیت‌ترین محصولات را با اجزایی بسیار کوچک تولید کنیم. مواد اولیه‌ای که استفاده می‌کنیم، رنگ‌ها و طراحی‌هایی که ارائه می‌کنیم، برای رقبای بزرگ ما خیلی زیاد است و آنها حتی نمی‌توانند تصور کنند که با ما وارد میدان رقابت شوند.»

 

تولید انحصاری

کاتالوگ اتنیا 100 مدل مختلف در هر دوره دارد. هر سه ماه، شرکت مجموعه‌ای جدید از 20 تا 30 مدل مختلف در 9 ترکیب رنگی یا شکل عرضه می‌کند. در این حوزه، پلیسر احساسی عمل نمی‌کند یعنی اگر مدلی فروش خوب نداشته باشد، خیلی سریع آن را با یک طرح پیشنهادی دیگر عوض می‌کند. درست مثل اداره یک واحد تولید در سوپرمارکت که تازه‌ترین و بهترین میوه‌ها نگه داشته می‌شوند. هر چیزی که مشتری دوست نداشته باشد، فورا از کاتالوگ محو می‌شود. حدود 70 درصد فریم‌های عینک‌های اتنیا از جنس استات است که آن را از دو تامین‌کننده چینی (هوا یی) و ایتالیایی (مازوچلی) تهیه می‌کنیم. حداقل سفارش ما از شرکت مازوچلی 100کیلو است و مواد لازم پیشاپیش تامین می‌شوند و از قبل چک نمی‌شوند اما نمی‌توان پیش‌بینی کرد کدام فریم‌ها فروش موفقی خواهند داشت. ممکن است مدلی را زیاد سفارش دهید و بعد اگر با استقبال مواجه نشد، جمع‌آوری آن به یک معضل تبدیل شود یا ممکن است از یک مدل سفارش کمی داشته باشید و بعد آن مدل به پرفروش‌ترین محصول‌تان تبدیل شود.برای پلیسر این یک مشکل واقعی است. او می‌گوید: «خیلی ناراحت هستم که می‌بینم هر سال 20 درصد از فروش‌مان را به‌دلیل عدم تحقق تقاضا از دست می‌دهیم.» فرآیند تولید برای فریم‌های استات کند است و عمدتا به صورت دستی انجام می‌‌شود. اگرچه یک محموله روی کاغذ باید ظرف 36روز آماده شود، اما این روند با احتساب حمل‌ونقل و امور گمرکی معمولا 10 هفته طول می‌کشد.

 

آینده همین حالا است؟

خوان جین بیش از 25 سال در حوزه لجستیک زنجیره تامین در شرکت HPکار کرده و اخیرا بخشی از مرکز تکنولوژی جهانی چاپ سه‌بعدی این شرکت در کاتالونیای اسپانیا بوده است. او در مورد آخرین محصول شرکت HPوارد مذاکره با پلیسر شد؛ یک پرینتر سه‌بعدی جدید مجهز به تکنولوژی «مولتی جت فیوژن.»به گفته جین، چاپ سه‌بعدی یا تولید افزایشی می‌تواند زنجیره تامین اتنیا را متحول کند و هزینه‌های این شرکت را تا حد زیادی کاهش داده و سرمایه کاری آن را به واسطه لجستیک ساده‌سازی شده و انبارداری بهینه، توسعه دهد. به علاوه، تولید بیشتر در راستای تقاضا قرار می‌گیرد و متناسب‌سازی محصول بهتر می‌شود. به گفته جین، یک پرینتر سه‌بعدی که بتواند با استات مورد استفاده شرکت اتنیا کار کند، ظرف سه سال آماده می‌شود و حتی می‌تواند موادی را مورد استفاده قرار دهد که تا پیش از آن غیر قابل تصور بوده است. اگرچه پرینترهای سه‌بعدی صنعتی در حال‌حاضر قیمت بسیار بالایی دارند (بیش از یک میلیون دلار)، اما نسخه‌ای که شرکت HPتولید کرده بین 130 هزار تا 155 هزار دلار است. این گفت‌وگو پلیسر را به فکر فرو برد. تیم فنی او در چین به‌شدت مشغول کار روی یک خط مونتاژ جدید و کاملا اتوماتیک بود تا بخشی از فرآیند تولید را به بارسلونا منتقل کند. این کار به صرفه‌جویی در زمان و هزینه و همچنین افزایش بهره‌وری منجر می‌شود. با در نظر گرفتن همه این ملاحظات، پلیسر باید چه کار کند؟ آیا باید کارگاه‌های تولیدی خود را که تاکنون سرمایه‌گذاری‌های زیادی در آنها داشته متوقف کرده و در عوض روی چاپ سه‌بعدی حساب کند؟ یا باید طرح اصلی خود را فعلا ادامه دهد و منتظر بماند و ببیند آینده تولید افزایشی چه خواهد شد؟ اما چقدر باید صبر کند؟ اگر تولید افزایشی آن‌گونه که جین و دیگران پیش‌بینی می‌کنند یک نوآوری ویرانگر باشد، اگر پلیسر تعلل کند فرصت را از دست می‌دهد؟

منبع: IESE Insight