مصاحبه با لورن مايکلز مدیر برنامههای تلویزیون
مدیریت متفاوت تیمهای کاری
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد
مترجم: محمد نجفآبادی فراهانی*
منبع: HBR
لورن مايکلز، برنامه تلويزيوني «شنبه شب زنده» را در سال 1975 راهاندازي کرد و تقريبا در نزديك به 4 دهه کار آنها جزو یکی از موفقترین برنامههای تلویزیونی بوده است. در زیر مصاحبه لورن مایکلز با آلیسون برد را خواهيد خواند:
چگونه به عنوان یک مدیر به تيم خود انگيزه ميدهيد؟
مايکلز: اگر افراد متوجه تعهد شما شوند، بدانند که معیار چيست، شما به چه چيزي باور داشته و چه انتظاراتي داريد، واکنش مثبت نشان خواهند داد. اگر بتوانید کاری کنید که آنها به اندازه شما به مسائل اهميت دهند، دیگر نیازی به ایراد سخنرانيهاي انگيزهبخش نيست.
رمز خلاقيت شما در مدیریت ضربالاجل تعيين شده در برنامههایتان چيست؟
این برنامه باید با ضربالاجل یک هفتهای به طور مرتب روی آنتن برود، به همین دلیل فشار زیادی در کار وجود دارد و در عین حال به خلاقیتهای زیادی در این برنامه نیاز داریم. بنابراین بايد برنامهریزی جدی داشت زیرا اين امر به کارمندان کمک ميکند تا تمرکز بهتري داشته باشند.
زماني که در تيم شما بر سر اینکه چه چیزی خوب است، توافق وجود ندارد، چگونه این مساله را مديريت ميکنيد؟
زمانبندی آخرین تمرين ما قبل از نمایش معمولا 35 دقيقه بيشتر از زماني است که برنامه روي آنتن میرود. بعضي وقتها کار جور در نميآيد،در اين موقع نويسنده نسبت به اعمال تغييرات و پيشنهادها انعطاف بیشتری به خرج میدهد. در این زمان همه به توافق میرسند. به بحث بيشتر نيازي نيست. متحد میشویم و نمايش را اجرا ميکنيم. وقتي که افراد خلاق احساس ميکنند حرف آنها شنيده ميشود و مشاهده میکنند چیزهایی که به آن اعتقاد داشتند به طور واقع در حال اجرا است، واکنش بهتری نشان خواهند داد. ما جایی کار میکنیم که گاهی حتی افراد همدیگر را هم نمیشناسند. هدایت این کار سخت است زيرا نمیتوان گفت: «شما در این قسمت اصلا خوب کار نکردید.» زیرا بخشی از ارزیابی ما توسط مخاطبان صورت
میگیرد.
برنامههای اجرایی میتواند هم موفق باشد و هم ناموفق. چگونه شما و تیمتان از موفقیتها و اشتباهات خود درس میگیرید؟
اصلا طبیعی نیست که ساعت 11.30 شنبه شب اجرا داشته باشید. بعضی مواقع ديالوگ خود را فراموش میکنید یا اینکه کاری که در آن اطمینان کامل دارید، به هم میریزد. در نمايش کمپین بازاریابی وجود ندارد که آن را مقصر بدانید. مقصر خود شما هستيد که اجراي خوبي نداشتيد. نتوانستید تماشاگر را راضی کنید. لحظه مهمی است و شما آماده نبودید. کنار آمدن با این موضوع خیلی سخت است اما تجربه میکنید، چیز یاد میگیرید و دوباره هفته بعد آن را انجام میدهید. این همان انعطافپذیری در کار و در افراد است. شما کار را دوست دارید و سختیهای آن را تحمل میکنید و همین باعث پیشرفت شما میشود.
شما یک استعدادیاب خبره هستید. به چه ویژگیهایی بیشتر توجه میکنید؟
هیچ وقت دو بار به دنبال چیزی نمیگردم. شما به دنبال فردی ساخته شده برای کارتان خواهید بود، سطحی از هوش و پتانسیل. افرادی که از راه ميرسند، خام و تازهکار هستند. ارزیابی میکنید که آیا این افراد با اولین موج بزرگ سرنگون خواهند شد یا اینکه مقاومت کرده و خود را تطبیق ميدهند.
میگويند شما از يک سو شخصيتي پدرانه و از سوي ديگر سختگیرانه دارید. کدام یک درست است؟
قطعا نقش من پدرانه است و گاهی اوقات هم خیلی صمیمی هستم. وقتی کارها خوب پیش نمیرود، افراد آسیبپذیر میشوند، بنا براین، باید بدانند که شما در کنار آنها خواهید بود. ما کسی را که به دنبالش نیستیم به خدمت نميگيريم. گاهی اوقات آنها در هفته پنجم موفق میشوند، اما برای بیشتر افراد دو، سه یا حتی 4 سال طول میکشد تا فرد ايدهآل تبديل شوند. باید امکان این رشد را فراهم کنید.
موقعیت شما عجیب است، زیرا هر چه افراد شما اجرای بهتری داشته باشند، احتمال اینکه آنها را از دست بدهید بیشتر است، چطور این مساله را مدیریت میکنید؟
افراد نخبه سر یک کار نمیمانند. این طبیعت آنها است. افراد با استعداد دیر یا زود میروند و توسط رقبا جذب میشوند. وقتی به افرادم درباره ترک گروه مشورت میدهم، همیشه از این اصطلاح استفاده میکنم: به آنها میگویم به مقصد بعدی یک پل بزنید، و وقتی که پل محکم شد، از آن عبور کنید.
در شبکه SNLشما رییس هستید، اما در شبكههاي ديگر رییس دارید. وقتی که مدیریت از کار شما راضی نباشد، چطور از برنامه و تیم خود حمایت میکنید؟
شما برای اعتقادات خود مبارزه ميکنيد. اما ما در کارمان برای شش روز کار را ميبنديم و به اجرای زنده میرسیم و هر هفته تلاش میکنیم خلاقانه و با اصالت کار کنیم. سالهای بد هميشه خواهند بود، اما براي اينکه بدون اشتباه کار کنيد، سالها طول خواهد کشيد تا تجربه کافی به دست آورید.
در مدت زمان طولانی که از تاریخ برنامه ما میگذرد، تردیدهایی وجود داشته است. مدیریت در دهه نود فکر نمیکرد افرادی چون آدام ساندلرد، کریس فارلی و دیود اسپید (بازیگرانی که به ستارههای آن زمان تبدیل شدند ) برای این کار مناسب باشند. من در آن موقعیت با تمام تلاش جنگیدم و آنقدر سرسخت بودم که به آنها فهماندم، تغییر نسل در حال رخ دادن است. در آن زمان نميتوانستيد مديري را پيدا کنيد که راک کلاسیک گوش نکند، اما این موسیقی تغییر کرده بود و کمدی هم همچنین. و ما پیشرو این قضیه بودیم.
SNLقبلا تکتاز بود، اما حالا چندین برنامه کمدی آخر شب با شما رقابت میکنند. چطور با این تهدیدهای رقابتی مقابله میکنید؟
خوب، اعتبار ما همان طور است که در سال 1975 بود. بله، گزینههای بیشتری وجود دارد. اما ما تلاش میکنیم به مردم آنقدر دلایل ارائه کنیم که برنامه ما را تماشا کنند و برای آن وقت بگذارند. کاری که من از اول انجام دادهام این است که هیچ وقت نگفتهام چه کسی به عنوان ميهمان غافلگیرکننده در برنامه حضور خواهد يافت. (در برنامههاي «شنبه شب زنده»، يک نفر به عنوان ميهمان حضور ميیابد که هويت او تا قبل از اجرا مشخص نيست). مردم لحظهای که میگویند «اوه. خدای من. فکر نمیکردم این فرد هم حضور داشته باشد» را دوست دارند. ما همچنین در سطوح مختلف با تماشاگر رابطه برقرار میکنیم. مثل رسانههای اجتماعی.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید